Reacties

De eerste reacties van lezers.

  • Je boek vind ik heel goed: leest lekker, het is spannend en door de ogen van Dirkje krijg ik zicht op wat er gebeurt en hoe moeilijk en verdrietig dat is. Maar het geeft ook houvast, door de gebruiksaanwijzing-passages, maar ook door het geheel: dit bestaat dus, dit is heel naar maar het komt ook weer goed. En je kan als kinderen en partner (en ouders) de goede dingen doen. 
  • Ik heb je boek gelezen en het heeft me gepakt. Zo’n heftig onderwerp opschrijven voor kinderen is volgens mij niet makkelijk. Toch vond ik het heel licht geschreven met tranen maar ook met grapjes. Ik heb ervan genoten! 
  • Een eerlijk kinderboek en aanrader voor volwassenen. Het pakt je en ik las het in een ruk uit. Tegelijkertijd heeft het door de diverse perspectieven een gelaagdheid die je stevig aan het denken zet. De reden dat het een aanrader is voor kinderen, volwassenen en hulpverleners zijn in mijn beleving twee zinsneden. ‘Die rare, nare dingen horen bij het leven’ en ‘dat zullen we dan ook in je gebruiksaanwijzing zetten’. Het maakt duidelijk dat het leven ingewikkeld kan zijn en ontwikkelen van een gebruiksaanwijzing dan een handige leidraad. Een uitdaging voor de mensen zelf en iets waar ondersteuning door hulpverleners aan kan bijdragen.
  • Ik heb jouw boek bijna in één ruk uitgelezen en ik ben echt diep onder de indruk. Van de uitvoering, de tekeningen, het taalgebruik, maar vooral van de inhoud. Zo invoelbaar, begrijpelijk en reëel qua kindergevoel en de daarbij horende gedachten, gedrag en uitspraken.
  • Grappig is dat ik constant heen en weer ging met de identificatie. Met Dirkje is logisch, als lezer, maar als vrouw en moeder lag ook veel daarvan bij Lara. Het zat onder mijn huid, ik droomde ervan. Ik hoop zo dat dit boek bij veel kinderen en gezinnen terecht komt die er zeker heel veel aan kunnen hebben.
  • Ik heb inmiddels met veel plezier je boek gelezen. Wat schrijf je fijn en zo laagdrempelig.  Een lastig thema maar met vertrouwen.  Vanuit het perspectief van het kind. Super.  Naast de problematiek wordt het kind gewaardeerd en gezien in wie ze is, wat ze voelt en wat ze doet.  Ze heeft regie ondanks alles wat haar overkomt! Dat vond ik nog het mooiste, met de humor en het met elkaar doen en een fijn gezin. Het gewone naast het ongewone….De vraag blijft, hoe kan het kind kind blijven naast de extra verantwoordelijkheid die er gewoon is.
  • Ik heb het boek al helemaal gelezen, dat is iets wat ik niet vaak doe. Als ik lees, dan moet het iets zijn waar ik wat van leer. Dat heb ik ook met het door jouw geschreven boek. Tussen de regels door geef je een inkijk in je leven en de angsten, verdriet, maar ook het geluk. Ik vind het erg goed geschreven.
  • Wat heb je een prachtig ontroerend goed boek geschreven. Ik schoot telkens vol, omdat ik zoveel herken.
  • Jouw boek heeft een hoop thema’s waarover interessante gesprekken gevoerd kunnen worden,  met zowel kinderen als hun ouders/verzorgers. Er komen zoveel onderwerpen en emoties aan bod. Zeer boeiend en aangrijpend. Een diepe buiging!
  • Ik heb bewondering voor jouw inlevingsvermogen, jouw schrijfstijl; aangrijpend, realistisch, soms luchtig als het verhaal dat nodig heeft. Je hebt me geraakt, dankjewel!
  • Het is een mooi, beeldend, verhalend boek. Het leest gemakkelijk, maar de inhoud is dat zeker niet. Een complex onderwerp creatief en ook procesmatig beschreven. Knap werk, van een betrokken, deskundig auteur.
  • Ik was in een andere wereld, dank voor het inkijkje. Zeker weten dat kinderen dit willen lezen. Wel raadzaam dat de ouders meelezen.
  • Je boek heeft me geraakt. Erg mooi, dichtbij en toch op de juiste afstand. Dat je deze persoonlijke impressies hebt durven schrijven had ik nooit verwacht. Ik zou het moedig willen noemen. De invalshoek vanuit een jonge dochter vind ik heel effectief.
  • Mens, mens, zo heftig en ontroerend. Ik ben onder de indruk.
  • Ik heb het boek vooral gelezen als een hele grote liefdesverklaring aan je kinderen.
  • Wat een prachtig, indrukwekkend, ontroerend en toch blij boek heb je geschreven. En wat een heftige periode moet dat geweest zijn voor jou en je gezin. Als klasgenootje van vroeger ben ik trots en blij met wie je bent, tóén het mooiste meisje van de klas, nu een die, met diepgang en talent, haar leven deelt in een zelfgeschreven boek.